محاسبه شاخص تولید

سال پایه محاسبه شاخص بهای تولید کننده تغییر کرد

با گذر زمان تغییراتی در سبد شاخص قیمت و وزن های اقلام سبد به وجود می آید که بر دقت اندازه گیری شاخص تاثیر منفی دارد. به همین دلایل و در جهت حفظ دقت اندازه گیری شاخص های قیمت هر چند سال یک بار به ‌روز رسانی ترکیب اقلام سبد شاخص و ضرایب اهمیت آن ها ناگزیر خواهد بود.

پول‌نیوز محاسبه شاخص تولید - سال پایه محاسبه شاخص بهای تولید کننده از 1390 به 1395 تغییر کرد، با این تغییر دقت و حساسیت اندازه گیری شاخص بیشتر و استفاده بعدی از آن در محاسبات اقتصادی باعث تبیین بهتر شرایط اقتصادی کشور خواهد شد.

به گزارش گروه بانک و بیمه پول‌نیوز ، مدیر اداره آمار اقتصادی این بانک با اشاره به تغییر سال پایه شاخص های قیمت از سال پایه 1390 به سال پایه 1395 در خصوص ضرورت این تغییر گفت: محاسبه شاخص های قیمت بر دو محور استوار است.

محور اول سبد اقلام شاخص و محور دوم بررسی تغییرات قیمت اقلام مشمول شاخص در طول زمان است. به دلایل علمی مختلف و اجماع بین المللی، «اقلام نماینده مشمول شاخص قیمت» و «ضرایب اهمیت اقلام» که در سال پایه تعیین می شوند، تا سال پایه بعدی ثابت در نظر گرفته می‌شود.

از طرفی دیگر، با گذر زمان تغییراتی محاسبه شاخص تولید در سبد شاخص قیمت و وزن های اقلام سبد به وجود می آید که بر دقت اندازه گیری شاخص تاثیر منفی دارد. به همین دلایل و در جهت حفظ دقت اندازه گیری شاخص های قیمت هر چند سال یک بار به ‌روز رسانی ترکیب اقلام سبد شاخص و ضرایب اهمیت آن ها ناگزیر خواهد بود.

وی افزود: در استانداردهای بین المللی توصیه می شود سبد شاخص های قیمت و وزن های آن به موقع تغییر کند که به آن تغییر سال پایه شاخص اطلاق می شود.

محمود چلویان در پاسخ به این موضوع که تغییر سال پایه چه اثراتی بر متغیرهایی اقتصادی و رشد اقتصادی دارد، گفت: شاخص های قیمت از جمله شاخص بهای تولید کننده از ابزارهای مهم مورد استفاده در مبحث حساب های ملی و محاسبه متغیرهای اقتصادی است لذا نتیجه تغییر سال پایه تلاش در جهت حفظ دقت و حساسیت اندازه گیری شاخص است و استفاده بعدی از آن در محاسبات اقتصادی باعث تبیین بهتر شرایط اقتصادی کشور خواهد شد.

مدیر اداره آمار اقتصادی بانک مرکزی با تاکید بر اینکه تغییر سال پایه به صورت دوره ای امری لازم است افزود: شاخص های قیمت مصرف کننده و تولید کننده در تبیین شرایط اقتصادی کشور کاربرد فراوان دارد. قطعاً این شاخص‌ها، ملاک‌هایی برای اندازه گیری وضع اقتصادی هستند که اگر دقت‌شان دچار نقصان شود، محاسبات و برنامه‌ریزی‌های بعدی را دچار مشکل می کنند.

چلویان با بیان اینکه تغییر سال پایه شاخص تولید کننده، باعث تغییر در اعداد شاخص و درصد تغییر های وابسته به آن می شود، اظهار کرد: طبیعاً وقتی ترکیب اقلام سبد شاخص و وزن های آن نسبت به سبد قدیمی تغییر می کند شاخص قیمت تولید کننده نیز از نظر عدد شاخص و درصد تغییر های آن در دوره های ماهانه و سالانه تغییر محاسبه شاخص تولید می کند و نتایج بر اساس سال پایه جدید دقیق تر از نتایج بر اساس سال پایه قدیم است.

وی افزود: پیش از این سال پایه شاخص های قیمت 1390 بوده است و بر اساس برنامه ریزی ها، مقرر شده است که هر پنج سال یک بار سال پایه تغییر کند؛ لذا در مرداد ماه سال گذشته، سال پایه شاخص بهای مصرف کننده و در تیر ماه سال جاری سال پایه شاخص بهای تولیدکننده تغییر کرده است.

به گفته مدیر اداره آمار در حال حاضر سبد این شاخص مشتمل بر 659 کالا و خدمت است که مطابق با ویرایش چهارم طبقه بندی استاندارد بین المللی فعالیت های اقتصادی (ISIC) در هشت گروه اصلی طبقه‌بندی شده اند. خلاصه نتایج تیرماه 1397 این شاخص در وب سایت بانک مرکزی منتشر شده و به زودی گزارش کاملی نیز در این باره منتشر خواهد شد.

شاخص میانگین زمان بین خرابی ها

یک مهندس و یا تکنسین نگهداری و تعمیرات باید با این شاخص، نحوه محاسبه و به کار بردن آن آشنا باشد تا
از هزینه های سنگین و خرابی های ناگهانی جلوگیری کند.

در این مقاله سعی داریم با زبانی ساده شما را با این شاخص مهم آشنا کنیم، همراه ما باشید.

1# شاخص MTBF چیست؟

شاخص MTBF مخفف عبارت Mean Time Between Failures به معنی میانگین زمان بین خرابی ها می باشد. .

به عبارت ساده تر، این شاخص زمان قابل پیش بینی ای که از خرابی قبلی تا خرابی بعدی یک سیستم مکانیکی یا الکتریکی در عملکرد نرمال آن می گذرد را اندازه گیری می کند.

در واقع شاخص MTBF به شما کمک می کند تا بتوانید پیش بینی کنید که
سیستم شما چه مدت کار می کند و تا خرابی بعدی چه قدر زمان باقی مانده است.

این که بدانیم در چه زمانی ممکن است شکست یا خرابی رخ دهد، بخش اساسی MTBF است.

این شاخص مربوط به حوزه تعمیر و نگه داری قطعات و سیستم ها بوده و
یک معیار مهم برای اندازه گیری عملکرد، ایمنی و طراحی تجهیزات می باشد.

MTBF در سیستم هایی کاربرد دارد که قابل تعمیر باشند و
منظور از خرابی در تعریف این پارامتر، خرابی هایی است که باعث توقف کامل و از کار افتادن سیستم می شود و
آن را ملزوم به تعمیر شدن می کند.

هم چنین تعمیرات دوره ای و متوقف کردن سیستم که طبق برنامه تعمیر و نگه داری انجام می گیرد
(مثل کالیبراسیون یا تعویض دوره ای قطعات)، مربوط به این شاخص نیست.

در کل به زبان ساده بخواهیم تعریف کنیم، هر چه MTBF بزرگ تر باشد، سیستم زمان بیشتری، خوب کار می کند و دیرتر خراب می شود.

2# محاسبه شاخص MTBF

برای محاسبه شاخص MTBF، مجموع زمان کارکرد سیستم را بر مجموع دفعات خرابی سیستم تقسیم می کنند.

البته صورت این کسر به شکل زیر نیز می تواند نوشته شود:

(زمان شروع کار کردن قبلی سیستم – زمان شروع خرابی سیستم) مجموع

طبق موارد بیان شده در بالا، مشاهده می کنید که
زمان تعمیرات سیستم در محاسبات MTBF آورده نمی شود.

شاخص MTBF از نوع زمان است و معمولا آن را به ساعت بیان می کنند.

اگر بخواهیم مثالی برای درک بهتر شاخص MTBF بیاوریم، فرض کنید که
یک سیستم در یک کارخانه، در مجموع 1000 ساعت در یک سال گذشته کار کرده و
در این یک سال 8 بار خراب شده و متوقف شده است.

در این حالت، برای محاسبه محاسبه شاخص تولید شاخص MTBF هزار ساعت را به 8 بار تقسیم می کنیم و
در نتیجه MTBF این سیستم 125 ساعت می باشد.

اطلاعات مورد نیاز برای محاسبه MTBF را باید از روی کارایی هر دستگاه به دست آورد.
چرا که هر سیستم متفاوت با سیستم دیگر عمل می کند و
این به فاکتور های انسانی نیز بستگی دارد؛ مثل طراحی، مونتاژ، استفاده نادرست اپراتور، نگه داری دستگاه و…

3# مزایای استفاده از MTBF

شاخص MTBF می تواند معیاری برای پیش بینی چگونگی خراب شدن یک سیستم یا تعداد دفعات رخ دادن یک نوع خرابی در یک بازه زمانی باشد.

هنگامی که این شاخص را در کنار دیگر استراتژی های نگه داری سیستم ها مثل کدهای خرابی، آنالیز ریشه و علت خرابی و سایر معیار ها قرار می دهیم،
می توانیم خیلی بهتر از سیستم نگه داری کنیم و
از ایجاد خرابی های هزینه بر جلوگیری به عمل آوریم.

در واقع استفاده از این شاخص، قابلیت اطمینان سیستم شما را افزایش خواهد داد و
از این رو تولید کنندگان معمولا آن را به عنوان ابزاری اساسی در مراحل طراحی و تولید محصولات خود در نظر می گیرند؛

• سیستم های مکانیکی
• سیستم های الکترونیکی
• عملیات ایمنی کارخانه ها
• تهیه محصولات و…

شاخص MTBF حتی می تواند در تصمیم گیری برای خرید محصولاتی غیر از دستگاه های صنعتی موجود در یک کارخانه نیز تاثیرگذار باشد.

برای مثال شما هم برای خرید یک خودرو یا رایانه به دنبال برندی می گردید که MTBF بالاتری داشته باشد و
دیرتر خراب شود.

آیا تا به حال به این مسئله از این زاویه نگاه کرده بودید؟!

هر چند که MTBF ربطی به نگه داری های برنامه ریزی شده دوره ای سیستم ندارد؛
اما با مورد توجه قرار دادن آن، می توان تعداد دفعات بازرسی های مورد نیاز برای تعویض ها یا عملیات پیش گیرانه را بهتر محاسبه محاسبه شاخص تولید کرد.

مثلا می توان قبل از رخ دادن خرابی بعدی، در زمانی که سیستم کار می کند، روغن کاری ها و کالیبراسیون ها را دقیق تر و منظم تر اجرا کرد تا
میزان خرابی به حداقل برسد و سیستم عمر بیشتری داشته باشد.

از طرفی باعث کاهش زمان خاموشی سیستم می شود که افزایش سرعت کار و حفظ سرمایه را به دنبال خواهد داشت.

مقاله بالا بخشی از مطالب گسترده نگهداری و تعمیرات است.

برای یادگیری صفر تا صد این حوزه به آموزش جامع نگهداری و تعمیرات نماتک مراجعه کنید.

برای مشاهده توضیحات کامل بسته کلیک کنید.

اگر به دنبال یاد گرفتن مهارت بیشتر و افزایش درآمد هستید،

برای دریافت آموزش های رایگان مرتبط با حوزه علاقه‌مندی خود فقط کافیه فرم رو تکمیل کنید.

وضعیت شغلی خود را انتخاب کنید:

نظرتون درباره این مقاله چیه؟
ما رو راهنمایی کنید تا اون رو کامل تر کنیم و نواقصش رو رفع کنیم.
توی بخش دیدگاه ها منتظر پیشنهادهای فوق العاده شما هستیم.

درباره نویسنده : نرگس بی سخن

کارشناس ارشد مهندسی مکانیک بیوسیستم از دانشگاه تهران هستم. امیدوارم در همکاری من با تیم نماتک، مقالات نوشته شده توسط بنده در حوزه های مختلف مهندسی برای شما مفید واقع بشه.

مطالب مرتبط

نگهداری و تعمیرات بهره ور فراگیر (TPM) چیست؟

تعمیرات اساسی چیست؟ (۰ تا ۱۰۰ شناخت Overhaul)

برنامه ریزی نگهداری و تعمیرات

۱۰ نظر

بنام خدا
با سلام
ممنون از بابت مطالب مفیدتون
مشاور سیستمهای مدیریت کیفیت

سلام خدمت شما همراه گرامی سایت نماتک
خیلی ممنون از همراهی و لطف شما نسبت تیم نماتک.
بسیار خوشحال هستیم که مطلب سایت برای شما مفید واقع شده.
آرزوی موفقیت برای شما داریم.

مروری مختصر بر تولید ناخالص داخلی GDP

تولید ناخالص داخلی یکی از مهمترین و پرکاربردترین شاخص های توصیف است.

تعریف GDP: کل ارزش پولی محصولات نهایی و خدمات تولید شده توسط واحدهای اقتصادی مقیم کشور در دوره زمانی معین را تولید ناخالص داخلی گویند.

در هر اقتصادی یک چرخه فعالیت های اقتصاد داخلی برقرار است که GDP در واقع محاسبه یکساله این چرخه محاسبه شاخص تولید است. مدل ساده سازی شده چرخه فعالیت اقتصادی در عکس زیر قابل مشاهده است.

برای محاسبه GDP سه رویکرد وجود دارد:

در این رویکرد فرض بر این است که کالاها در دو قسم هستند، نهایی یا واسطه. در این رویکرد منظور از کالا، کالای نهایی است یا به بیان دیگر کالایی که به دست مصرف کننده می رسد. ابهام این رویکرد در این است که برخی از کالاها می توانند هم نهایی باشند و هم واسطه، در این صورت باید بررسی کنیم که در آخرین مرحله چه کالایی به دست مصرف کننده میرسد؛ اگر این سیر را طی نکنیم، دچار اشتباه محاسبه مجدد (Double Counting) خواهیم شد. فرمول خلاصه شده محاسبه GDP در این رویکرد به شرح زیر است:

Y=C+I+G+NX

I= کالاهای سرمایه ای

C=مخارج خانوارها برای خرید کالا ها و خدمات

G=هزینه های دولت برای خرید کالاها و خدمتا و پرداخت های انتقالی

NX=خالص صادرات که برابر است با تفاضل صادرات و واردات

2. رویکرد ارزش افزوده

در این رویکرد، ارزش افزوده هر مرحله از تولید محاسبه می شود و در نتیجه ارزش افزوده تمامی کالاهای به کار رفته در فرایند تولید به حساب می آیند.

در انیجا یک سوال به وجود می آید و آن این است که ارزش افزوده چیست و تفاوت آن با سود چیست؟

تعریف ارزش افزوده: ارزش افزوده عبارتست از مقدار درآمد حاصل از فروش محصول منهای ارزش مواد اولیه خارجی و کالاهای واسطه ای که برای تولید به کار رفته شده است. به بیان خلاصه ارزش افزوده برابر است با درآمد کل منهای مواد و کالاهای واسطه ای که برای تولید خریداری شده است.

سود: سود عبارتست از درآمد کل منهای تمامی هزینه ها

طبق این رویکرد جمع ارزش های افزوده برابر است با قیمت های بازاری محصول نهایی و جمع ارزش های افزوده کلیه بنگاه های موجود در اقتصاد برابر است با تولید ناخالص داخلی.

در این رویکرد از طریق جمع درآمد کلیه عوامل تولید GDP محاسبه می شود، به بیان دیگر تولید ناخالص داخلی برابر است با جمع کلیه درآمد های عوامل تولید.

Y=C+I+G+NX

انواع GDP

تولید ناخالص داخلی در یک تقسیم بندی کلی به دو قسم اسمی و حقیقی تقسیم می شوند.

1. تولید ناخالص اسمی یا همان Nominal GDP: در این قسم با استفاده از قیمت های جاری، تولید کالاهای نهایی و خدمات در اقتصاد مورد ارزیابی قرار می گیرد.
2. تولید ناخالص حقیقی یا واقعی یا همان Real GDP: در این بخش با استفاده از قیمت های سال پایه کالاهای نهایی و خدمات تولید شده در اقتصاد، تولید ناخالص داخلی محاسبه می شوند.

شاخص ضمنی تولید ناخالص داخلی یا همان GDP deflator

تعریف: شاخصی است که برای تحلیل رشد قیمت همه کالاها و خدمات موجود در اقتصاد به کار محاسبه شاخص تولید می رود و از فرمول زیر محاسبه می شود:

شاخص ضمنی تولید ناخالص داخلی بیانگر این است که قیمت های چه میزان رشد خواهد داشت.

ارزیابی شاخص های رقابتی و اقتصادی کشت مخلوط کلزا و نخود فرنگی در سطوح مختلف کود نیتروژن

این آزمایش به منظور ارزیابی شاخص های رقابتی و اقتصادی کشت مخلوط کلزا و نخود فرنگی در سطوح مختلف کود نیتروژن در شرایط آب و هوایی شهرکرد، در سال محاسبه شاخص تولید زراعی 1390-91 اجرا گردید. تیمارهای کشت مخلوط و تک کشتی (100% نخود فرنگی؛ 33% کلزا+ 66% نخود فرنگی؛ 50% کلزا+ 50% نخود فرنگی؛ 66% کلزا +33% نخود فرنگی؛ 100% کلزا) به عنوان فاکتور اول و میزان مصرف نیتروژن (100% ، 75% و 50% نیاز مرسوم کاشت دو گیاه) به عنوان فاکتور دوم در قالب طرح بلوک کامل تصادفی مورد مقایسه قرار گرفتند. شاخص‎های ارزیابی کشت مخلوط شامل نسبت برابری زمین (LER)، ضریب نسبی تراکم (K)، شاخص غالبیت (A)، شاخص تولید سیستم (SPI)، عملکرد از دست رفته واقعی(AYL)، نسبت رقابت (CR) و شاخص های اقتصادی شامل مزیت پولی (MAI)، و مزیت مخلوط (IA)محاسبه شدند. نتایج نشان داد که همه ی شاخص های رقابتی و اقتصادی در سطح کودی 50% و 75% بیشترین میزان را به خود اختصاص دادند. مقادیر شاخص های AYLt و SPI و شاخص های اقتصادی MAI و IA برای همه ی نسبت های مخلوط مثبت شد و LERt و Kt نیز برای همه ی نسبت های مخلوط بیشتر از یک به‎دست آمد، که نشان دهنده ی برتری کشت مخلوط نسبت به تک کشتی هر یک از دو گیاه بود. مثبت بودن مقادیر شاخص غالبیت و بزرگتر از یک بودن مقادیر نسبت رقابت برای گیاه کلزا، بیانگر برتری رقابتی کلزا نسبت به نخودفرنگی یا استفاده بهتر از نهاده ها در کشت مخلوط بوده است. بنابراین، ارزیابی شاخص‎های رقابتی و اقتصادی به خوبی مزیت کشت مخلوط کلزا با نخودفرنگی در شرایط کاهش مصرف نهاده نیتروژن را تشریح می‎نماید.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Evaluation of competitive and economic indices in canola and pea intercropping at different rates of nitrogen fertilizer

نویسندگان [English]

• Seyfollah fallah 1
• Susan Baharlouie 2
• Ali Abbasi Surki 2

The experiment was conducted in order to evaluate of competitive and economic indices in canola and pea intercropping at different rates of nitrogen fertilizer at Shahrekord University research farm during 1390 - 1391. Intercropping and sole cropping treatments (100% canola; 66% canola + 33% pea, 50% canola + 50% pea; 33% canola + 66% pea; 100% pea) were evaluated as the first factor and nitrogen rates (100% need; 75% need and 50% need) as the second factor in a randomized complete block design with three replications. The calculated competitive indices were included land equivalent ratio (LER), relative crowding coefficient (K), aggressively (A), the system production index (SPI), actual yield loss (AYL), competitive ratio (CR) and economy indices included monetary advantage index (MAI), and the intercropping advantage (IA). Results showed that all the competitive and economic indices had the highest amount in 50 and 75% of nitrogen requirement. The amounts of AYLt and SPI and economic indices (MAI and IA) were positive for all intercropping ratios. Also, LERt and Kt for all intercropping ratio were greater than one, that indicating the superiority of intercropping over sole cropping any of the two plants. The positive values aggressively index and the greater than one values competitive ratio for canola, indicated canola was superior competitor in compared to pea. In conclusion, the evaluation of competitive and economic indices appropriately describes intercropping advantage of canola with pea in reduced nitrogen fertilizer conditions.

محاسبه شاخص تولید

به منظور نشان دادن بهتر عملکرد اقتصادی کشور ؛

روش جدید چین برای محاسبه شاخص تولید ناخالص داخلی

عصر بازار- طبق اعلام سخنگوی مرکز ملی آمار چین، این کشور به تازگی تصمیم گرفته است به منظور نشان دادن بهتر عملکرد اقتصادی کشور روشی جدید را در محاسبه شاخص تولید ناخالص داخلی مورد استفاده قرار دهد.

به گزارش پایگاه خبری «عصر بازار» به نقل از پایگاه خبری اقتصاد مقاومتی ،کشور چین قصد دارد به منظور نشان دادن بهتر عملکرد اقتصادی، روشی جدید را در محاسبه شاخص تولید ناخالص داخلی مورد استفاده قرار دهد.

یکی از اولین گام ها در حرکت به سمت توسعه اقتصادی، در نظر گرفتن شاخص های مناسب برای محاسبه و سنجش موفقیت در عملکرد کشورهاست. شاخص تولید ناخالص داخلی در حال حاضر مهمترین شاخصی است که به منظور نشان دادن عملکرد اقتصادی کشورها مورد استفاده قرار میگیرد. با اینحال انتقادات زیادی از سوی کارشناسان اقتصادی به این شاخص وارد شده و بسیاری از کارشناسان معتقدند در حال حاضر این شاخص به خوبی نمیتواند عملکرد اقتصادی کشورها را نشان دهد.

برای رفع این مشکل شاخص ها و معیارهای دیگری مطرح شده که در نظر گرفتن آن ها در کنار هم میتواند تصویر بهتری از توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها نشان دهد. با اینحال همچنان میزان تولید ناخالص داخلی کشورها یکی از مهمترین شاخص های کلان اقتصادی است که نشان دهنده توسعه اقتصادی است. از این رو در سال های اخیر روش اندازه گیری شاخص تولید ناخالص داخلی نیز به مرور زمان تغییر کرده و پیشرفت هایی در آن حاصل شده تا بهتر بتواند عملکرد کشورها در توسعه اقتصادی را نشان دهد.

در کشور چین مرکز ملی آمار این کشور مسئولیت جمع آوری اطلاعات و محاسبه شاخص های مختلف را در اقتصاد چین به عهده دارد. طبق اعلام سخنگوی مرکز ملی آمار چین، این کشور به تازگی تصمیم گرفته است به منظور نشان دادن بهتر عملکرد اقتصادی کشور روشی جدید را در محاسبه شاخص تولید ناخالص داخلی مورد استفاده قرار دهد.

مسئولین مرکز ملی آمار چین اعلام کرده اند که به کار گرفتن روش جدید موجب میشود که توسعه اقتصادی کشور چین به نحوی واقعی و دقیق تر اندازه گیری شود. طبق اعلام مرکز ملی آمار چین در روش جدید تغییراتی در روش محاسبه شاخص تولید ناخالص داخلی ایجاد شده است که از جمله آن ها میتوان به برخی تغییرات ساختاری همچون روش محاسبه جمعیت کل کشور و جمعیت نیروی کار و یا در نظر گرفتن و بهبود روش محاسبه تولید در بخش هایی همچون سلامت، گردشگری و بخش های جدید اقتصادی، اشاره کرد.

علاوه بر این در روش جدید محاسبه تعاریف جدیدی در نظر گرفته شده و تقسیم بندی ها نیز دست خوش تغییر شده است. به طور مثال میتوان به مفهوم حق مالکیت اشاره کرد که در مدل جدید در مجموعه دارایی های غیر مالی در نظر گرفته شده است. همچنین دارایی های دیگری که کارمندان شرکت ها از آن بهره مند میشوند نیز در روش محاسبه جدید در مجموعه دارایی های مالی در نظر گرفته میشود.

طبق اعلام مرکز ملی آمار چین روش محاسبه جدید شاخص تولید ناخالص داخلی به تازگی به تصویب کابینه دولت چین قرار گرفته و قرار است به زودی روند اجرای آن آغاز شود.

مقامات چینی اظهار کرده اند که بخش های جدید اقتصادی در چین که با حمایت های دولتی ایجاد شده اند، سرعت رشدی بسیار بالا دارند و در نظر گرفتن این بخش ها در شاخص تولید ناخالص داخلی میزان رشد اقتصادی این کشور را افزایش خواهد داد.

میزان تولید ناخالص داخلی چین در نیمه ابتدایی سال جاری میلادی در حدود 38.2 هزار میلیارد یوآن معادل 5.6 هزار میلیارد دلار برآورد شده است که در مقایسه با سال قبل از آن 6.9 درصد رشد نشان میدهد.

طبق تصویب کابینه دولت چین قرار است میزان تولید ناخالص داخلی این کشور از این پس با روش جدید نیز محاسبه و اعلام شود. اما هنوز تصمیم قطعی به منظور جایگزینی کامل این روش گرفته نشده و روند جایگزینی این روش در مرکز آمار چین در دست بررسی است و با توجه به کارایی آن در آینده، زمان آن تعیین خواهد شد.

با اینحال بخشی از تغییراتی که مد نظر مرکز ملی آمار چین است در حال حاضر عملیاتی شده است. به طور مثال پیش از این هزینه های تحقیق و توسعه که در آینده برای شرکت ها منافع اقتصادی به همراه خواهد داشت، در بخش مصارف محاسبه میشد در حالیکه در روش جدید این هزینه ها در بخش سرمایه گذاری ثابت در نظر گرفته میشود.

تنها همین تغییر در روش محاسبه شاخص تولید ناخالص داخلی چین، از زمان اعمال در محاسبه شاخص تولید روش محاسبه شاخص تولید ناخالص داخلی، موجب افزایش قابل توجه میزان تولید ناخالص داخلی چین شده است؛ طبق آمار تولید ناخالص داخلی چین در سال 2015 میلادی، تغییر در روش محاسبه هزینه های تحقیق و توسعه حدود900 میلیارد یوآن معادل 1.3 درصد به کل تولید ناخالص داخلی چین در این سال می افزاید.

بعد از اعمال این تغییر در ابتدای سال 2016 میلادی، مرکز ملی آمار چین میزان تولید ناخالص داخلی چین را از سال 1952 تا 2015 با روش جدید دوباره به روز رسانی کرده است. با اینحال این به روز رسانی تغییر چندانی در میزان رشد تولید ناخالص داخلی چین در سال های اخیر ایجاد نکرده است.

در حال حاضر اقتصاد چین در حال فاصله گرفتن از سال هایی است که رونق اقتصادی چشمگیری داشته و در حال ورود به دوره رشد متعادل است. بسیاری از کشورهای جهان نیز منتظر کاهش چشمگیر رشد اقتصادی چین هستند. اما مقامات دولتی چین در تلاش هستند تا از کاهش نرخ رشد اقتصادی این کشور جلوگیری نمایند و تغییر روش محاسبه شاخص تولید ناخالص داخلی نیز در راستای همین هدف ارزیابی میشود.